Η πρώτη φορά που πιάσανε τα 60 Hits στον κόσμο είχε και «πράσινη» στάμπα το μακρινό 1947 στη Στοκχόλμη.
Το καλοκαίρι του 1947 …αναδύθηκε το πρώτο παγκόσμιο ρεκόρ για τον Σύλλογο καθώς έπειτα από έρευνα αποδείχτηκε ότι τη πρώτη «πράσινη» επιτυχία που έκανε…κρότο στην υφήλιο προήλθε από τον σκοπευτή του «τριφυλλιού» Κώστα Μυλωνά.
Συγκεκριμένα στις 10 Αυγούστου ο «πράσινος» σκοπευτής έγραψε ιστορία καθώς συμμετείχε στον αγώνα 25μ. ελεύθερου πιστολιού στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Στοκχόλμης και κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο ατομικό (κατέκτησε και το χάλκινο μετάλλιο στο ομαδικό με την Εθνική στην ίδια διοργάνωση).
Ως τότε τα κριτήρια και τα δεδομένα του συγκεκριμένου αγωνίσματος (που υπήρχε από το 1896 ως στρατιωτικό πιστόλι) στη σκοποβολή ήταν (στους Ο.Α του1932 και του 1936): Οι αθλητές έριχναν 18 βολές (χωρισμένες σε τρεις σειρές των έξι) στον αρχικό γύρο και στη συνέχεια ακολουθούσαν shoot-offs (αγώνες διαβάθμισης) σε μειωμένους χρόνους. Το κριτήριο ήταν απλώς “hit or miss” (βρήκε ή αστόχησε) σε στόχους-σιλουέτες, χωρίς αναλυτική βαθμολογία πόντων. Σε αυτό το σύστημα, το μέγιστο ήταν οι 18 επιτυχίες στον πρώτο γύρο.
Οι αθλητές που ισοβαθμούσαν με το μέγιστο σκορ (18/18) προχωρούσαν σε επόμενους γύρους, όπου η διαθέσιμη ώρα μειωνόταν διαδοχικά (από 6 δευτερόλεπτα, σε 4, 3 και 2), μέχρι να αναδειχθεί ο νικητής
Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σκοποβολής του 1937, που διεξήχθη στο Ελσίνκι, χρησιμοποιούσε τους παλαιότερους κανονισμούς για το αγώνισμα του πιστολιού ταχείας βολής, σε εκείνους τους αγώνες οι αθλητές έριχναν σε 6 στόχους σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα, με τον μέγιστο αριθμό επιτυχιών (hits) να είναι διαφορετικός από το μεταπολεμικό format των 60 βολών.Το σκορ 54 που βρίσκετε για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1937 αναφέρεται στους πόντους και όχι στις επιτυχίες (hits).
Το 1947, οι κανονισμοί άλλαξαν εντελώς σε 60 βολές και δεκάβαθμους στόχους, με μέγιστο σκορ 600 πόντους. Οι στόχοι απέκτησαν πλέον δακτυλίους βαθμολόγησης (έως 10 πόντους), ενώ παλαιότερα η βαθμολογία ήταν απλώς “hit or miss”.
Για πρώτη φορά, τόσο οι επιτυχίες (hits) όσο και οι πόντοι (points) χρησιμοποιήθηκαν για την κατάταξη, με τις επιτυχίες να είναι το πρωταρχικό κριτήριο και τους πόντους να χρησιμοποιούνται για την επίλυση των ισοβαθμιών.
Με τους νέους κανονισμούς, το μέγιστο δυνατό σκορ ήταν 600 πόντοι. Το επίτευγμα των 60 hits αντιπροσωπεύει το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα (το “ταβάνι”) που προβλέπουν οι κανονισμοί του αθλήματος-ο θεωρητικά τέλειος αγώνας.
Στο αγώνισμα των 60 βολών, το MPS σε hits είναι 60 και το MPS σε πόντους είναι 600. Κατά συνέπεια το παγκόσμιο ρεκόρ που έχει επιτευχθεί στην πράξη από έναν αθλητή σε επίσημο αγώνα, το οποίο μπορεί να είναι ίσο ή (συνήθως) μικρότερο από το MPS.
Ο αγώνας που συμμετείχε ο Μυλωνάς ήταν ο πρώτος επίσημος αγώνας μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο που θεσπίστηκε το σύστημα των 60 Hits (επιτυχιών), όπου αναφέρονται ουσιαστικά στον συνολικό αριθμό βολών που βρήκαν τον στόχο, ανεξάρτητα από το ακριβές σημείο πρόσκρουσης.
Αυτό ήταν το πρώτο κριτήριο των σκοπευτών του αγώνα και το δεύτερο κριτήριο ήταν τα Points και εφαρμοζόταν παράλληλα με τα hits. Οι πόντοι αναφέρονταν στην ακριβή αξία κάθε επιτυχημένης βολής, ανάλογα με το πόσο κοντά στο κέντρο (bullseye) του στόχου ήταν. Οι συνολικοί βαθμοί χρησιμοποιούνταν κυρίως για να ξεχωρίσουν τους αθλητές που είχαν τον ίδιο αριθμό επιτυχιών.
Ήταν ένα κορυφαίο επίτευγμα που απαιτούσε την τέλεια εκτέλεση
Οι υπεύθυνοι των αγώνων (ISSF) έκριναν σκόπιμο να προσθέσουν τους πόντους ως δευτερεύον κριτήριο, ώστε να μπορούν να ξεχωρίσουν τον πραγματικά καλύτερο αθλητή.
Στην περίπτωση του Κωνσταντίνου Μυλωνά, τα αποτελέσματα αναφέρουν ότι είχε 60 hits και 558 points. Ο αθλητής που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο, Carlos Enrique Diaz Saenz Valiente (Αργεντινή), είχε επίσης 60 hits, αλλά 570 points, δηλαδή οι βολές του ήταν πιο κοντά στο κέντρο του στόχου, κάτι που του έδωσε υψηλότερο συνολικό σκορ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Μυλωνάς κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο επειδή, παρότι ισοβάθμησε σε hits με τον Σουηδό Sven Lundquist, είχε υψηλότερο σύνολο πόντων από εκείνον (ο Lundquist είχε επίσης 60 hits και 558 points, αλλά ο Μυλωνάς κατετάγη δεύτερος, στον αριθμό των κεντρικών δεκάρων).
Στο ομαδικό του Παγκοσμίου πρωταθλήματος η Ελλάδα κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο και η αποκλειστική μέτρηση ήταν τα Hits που πέτυχαν οι αθλητές των χωρών.
Οι σκοπευτές έριξαν ΜΙΑ φορά μόνο και οι επιδόσεις τους πιάνονταν και για το ατομικό και για το ομαδικό.
Κατά συνέπεια τα 60 hits του Μυλωνά ήταν ισοφάριση Παγκοσμίου ρεκόρ και σε αυτή τη διοργάνωση το πέτυχαν σίγουρα άλλοι 4 σκοπευτές από Αργεντινή (Βαελιέντε), Σουηδία (Λούντκουιστ), Ιταλία και Φινλανδία.
Η Ελλάδα κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο ομαδικό πιστολιού ταχείας βολής 25 μέτρων του 1947, με τη συνολική βαθμολογία να προέρχεται από την άθροιση των επιδόσεων των τεσσάρων μελών της ομάδας της με 236 hits.
Επομένως, τουλάχιστον τέσσερις αθλητές είχαν 60 hits (αφού η Ιταλία και η Φινλανδία είχαν 239 και 237 hits αντίστοιχα στις ομάδες, που σημαίνει ότι κάποιοι από τους αθλητές τους είχαν επίσης 60 hits, αλλά με χαμηλότερη βαθμολογία
Πάντα η αλλαγή των κανονισμών, σε όλα τα σπορ, για κάποιους έχει ευνοϊκά αποτελέσματα και για άλλους όχι.
Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνει στο www.pao1908.com ο Γιώργος Λιβέρης που έζησε, παρακολούθησε και μελέτησε τα δεδομένα εκείνης της εποχής στη σκοποβολή.
Ο ίδιος ανέφερε «Εκείνη η διοργάνωση του 1947 ήταν σημαδιακή για τη σκοποβολή και έγιναν αρκετές αλλαγές που είχαν ενδιαφέρον.
Οι συμμετοχές ήταν πολλές ,το ενδιαφέρον παγκόσμιο και έγινα πολλές αλλαγές στους κανονισμούς, στα όπλα και στους στόχους.
Για να το απλοποιήσουμε …μίκρυναν οι στόχοι και το κέντρο ουσιαστικά έγινε πιο μικρό. Παλιά μετρούσαν τα κεντρικά δεκάρια και μετά έκαναν μπαράζ ας πούμε με επανάληψη του μισού αγώνα.
Για να καταλάβουμε τη σκοποβολή της εποχής, μέχρι και τη δεκαετία του ΄30 έριχναν σε ζωντανά περιστέρια με καραμπίνα…Οι στόχοι μίκρυναν σταδιακά 3-4 φορές και οι σκοπευτές του ομαδικού μειώθηκαν από 5 σε 3.
Το 1947 στο Παγκόσμιο έμειναν ίδια τα όπλα και οι σφαίρες των 0.22ωστόσο άλλαξαν οι στόχοι και ο τρόπος μέτρησης.
Το 60/60 hits του Μυλωνά ήταν Παγκόσμιο ρεκόρ (ή ισοφάριση) αν δεν το πέτυχε πρώτος χρονικά όπως αντίστοιχα παγκόσμια ρεκόρ ήταν και αυτό που είχε πετύχει ο Μάνθος κάποτε.
Ως τότε λοιπόν το το 60/60 ήταν παγκόσμιο όριο και επίδοση και οριζόταν ως ρεκόρ που επαναλαμβανόταν όταν το πετύχαινε κάποιος.
Τώρα για τον Κώστα Μυλωνά αυτό που οφείλουμε να καταγράψουμε είναι ότι επρόκειτο για έναν πολύ μεγάλο σκοπευτή.
Ήταν ένας πολύ υψηλού επιπέδου πνευματικός αθλητής με κοφτερό μυαλό που ήξερε να ελέγχει τον εαυτό του και αυτό φάνηκε και στην επαγγελματική του καριέρα».
