Ο Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος παρουσιάζει τις ζωές όλων των ανθρώπων που υπηρέτησαν το «τριφύλλι» από διαφορετικά σημεία εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων.
Το δικό του σημαντικό λιθαράκι πρόσθεσε ο Σ. Λοράνδος στην ιστορία του «τριφυλλιού» καθώς υπηρέτησε τον «σύλλογο μεγάλο» ποικιλοτρόπως. Πρόκειται για μια σπουδαία ποδοσφαιρική προσωπικότητα των αρχών του προηγούμενου αιώνα και αγωνιζόταν στο ποδοσφαιρικό τμήμα του Εθνικού Γ.Σ.
Μάλιστα ήταν ένας από τους καλύτερους οπισθοφύλακες της εποχής και είχε κληθεί στη Μικτή Αθηνών , όταν διασταύρωσε τα ξίφη της με τη Μικτή Σμύρνης. Με την φανέλα του Εθνικού Γ.Σ. αγωνίστηκε την σεζόν 1907-08 ενώ στην ίδια ομάδα αγωνιζόταν και ο αδερφός του Ν.Λοράνδος.
Για τον αδερφό του υπάρχουν λιγοστές πληροφορίες και κατά πάσα πιθανότητα σε κάποια φάση ασχολήθηκε με την ιατρική. Από κει και πέρα ο Σ.Λοράνδος αγωνίστηκε στον Παναθηναϊκό για τρία χρόνια (1908-11) και ήταν παρόντας και στο πρώτο ματς της ομάδας.
Σε ότι αφορά την θέση του ο Τζον Σίριλ Κάμπελ τον χρησιμοποίησε ως οπισθοφύλακα σε δύσκολα ματς με ξένους αντιπάλους ενώ στο τουρνουά των Τρικάλων τον έβαλε στην θέση του εμπροσθοφύλακα.
Τον Δεκέμβριο του 1909 ο Λοράνδος ήταν αρχηγός του δημιουργήματος του Γιώργου Καλαφάτη σε αγώνα με το Γουδί, γεγονός που αποδεικνύει την εμπειρία του στην ποδοσφαίριση.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι παράλληλα με τα ποδοσφαιρικά του καθήκοντα , κατείχε και πόστο στην διοίκηση του συλλόγου με την πλευρά του Μαρίνου Μαρινάκη.
Συγκεκριμένα στο Δ.Σ. εκείνης της περιόδου είχε το πόστο του επόπτη για το ποδοσφαιρικό τμήμα.
Τα οργανωτικά του καθήκοντα δεν πέρασαν απαρατήρητα και γρήγορα αναβαθμίστηκε και έτσι το 1911 πήρε τον ρόλο του συμβούλου. Μάλιστα είχε φέρει κοντά στον σύλλογο και έναν συγγενή του τον Β.Λοράνδο που κατείχε εκείνη την εποχή τον ρόλο του εφόρου.
Ο Λοράνδος πανηγύρισε τα πρωταθλήματα του 1909, του 1911 και του 1912 ενώ είχε καταγεγραμμένες σίγουρα τρεις επίσημες συμμετοχές.
Από το 1912 κατείχε πόστο στο Δ.Σ. του Αθηναϊκού
Τέλος, ο Σ.Λοράνδος με καταγωγή από τη Σμύρνη ασχολήθηκε παράλληλα με το επάγγελμα του πολιτικού μηχανικού ενώ ήταν μηχανολόγος στο εργοστάσιο ΕΜΠΠ ΣΒΤ την περίοδο 1919-21. Σπούδασε στην αρχιτεκτονική σχολή του Πολυτεχνείου της Βουδαπέστης ενώ είχε στενή σχέση με τη Σμύρνη και το 1918 είχε δώσει 100 δρχ στον Σμυρναϊκό έρανο.
