Ο Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος παρουσιάζει τις ζωές όλων των ανθρώπων που υπηρέτησαν το «τριφύλλι» από διαφορετικά σημεία εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων.
Τα αδέρφια Κωνσταντίνος και Πέτρος Μπότασης ήταν δύο από τις εξέχουσες μορφές του Συλλόγου και ήταν ανάμεσα στα ιδρυτικά στελέχη του Συλλόγου ενώ συμμετείχε στα κοινά του Συλλόγου και ο ξάδερφος τους, Νικόλαος.
Σύμφωνα και με την αναλυτική βιογραφία του που εξιστορεί το paopedia
Ο Κωνσταντίνος Μπότασης –γόνος μία από τις παραδοσιακές οικογένειες των Σπετσών– γεννήθηκε το 1890 στην Αθήνα. Ήταν ποδοσφαιριστής και διοικητικό στέλεχος του Παναθηναϊκού και ολυμπιονίκης στο άθλημα της οπλομαχίας.
Προερχόταν από οικογένεια πλοιοκτητών και πολιτικών, με μεγάλη συνεισφορά στην Επανάσταση του 1821. Πατέρας του ήταν ο Ιωάννης Μπότασης, βουλευτής και διευθυντής της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος. Ωστόσο, ο Κωνσταντίνος Μπότασης δεν έδειξε τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για την πολιτική, αλλά για τον αθλητισμό.
Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική καριέρα του στον Εθνικό Γυμναστικό Σύλλογο ( ήταν συμπαίκτης του Γιώργου Καλαφάτη). Το 1906 κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας και δύο χρόνια αργότερα, ακολούθησε τον ιδρυτή του Παναθηναϊκού στη δημιουργία του Μεγάλου Συλλόγου, με τον οποίο κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδας 1908-09. Αγωνίστηκε και στη θέση του τερματοφύλακα. Αξίζει να σημειωθεί ότι αργότερα διαιτήτευσε κιόλας στο ποδόσφαιρο.
Παρ’ όλα αυτά, το σπορ στο οποίο πραγματικά διέπρεψε ήταν η οπλομαχία (κοινώς, η ξιφασκία). Ανήκε στο δυναμικό του οπλομαχητικού συλλόγου «το Ξίφος» και είχε ως συναθλητή του τον συμπαίκτη του στον Παναθηναϊκό Κωνσταντίνο Νικολόπουλο. Ο Μπότασης εκπροσώπησε την Ελλάδα στο άθλημα της οπλομαχίας στους Πανσυμμαχικούς Αγώνες του 1919 – δηλαδή στην πολύ μεγάλη διοργάνωση (εφάμιλλη Ολυμπιακών Αγώνων, σε κάθε επίπεδο) που διεξήχθη από τον στρατηγό Τζον Τζόζεφ Πέρσινγκ στο Παρίσι προς εορτασμό της νίκης της Αντάντ στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Τη δεκαετία του ’20, ο αθλητής σάρωσε τα μετάλλια σε εγχώριες διοργανώσεις. Στο πανελλήνιο πρωτάθλημα του 1928, αναδείχθηκε πρωταθλητής στο Ξίφος Ασκήσεως, τόσο στο ομαδικό (ως αρχηγός του «Ξίφους») όσο και στο ατομικό. Το ίδιο πέτυχε και στο Τριγωνικό Ξίφος (πρώτος στο ατομικό και στο ομαδικό).
Την ίδια χρονιά (1928) συμμετείχε και στα τρία αγωνίσματα στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Άμστερνταμ, χωρίς ωστόσο να διακριθεί με κάποιο μετάλλιο. Έλαβε μέρος και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 στο Βερολίνο, όπου ήταν αρχηγός της ελληνικής οπλομαχητικής ομάδας.
Προκαλεί εντύπωση το γεγονός πως προπολεμικά ο Παναθηναϊκός είχε ως διοικητικά του στελέχη σχεδόν όλους τους σημαντικούς Έλληνες οπλομάχους εκείνων των ετών, παρότι αυτοί δεν αγωνίστηκαν ως αθλητές του Τριφυλλιού (τουλάχιστον δεν υπάρχουν καταγεγραμμένες συμμετοχές τους). Είναι οι Κωνσταντίνος Μπότασης, Ιωάννης Γεωργιάδης, Κωνσταντίνος Νικολόπουλος και Κώστας Κοτζιάς (οι δύο τελευταίοι μάλιστα έγιναν και δήμαρχοι Αθηναίων).
Ο Κωνσταντίνος Μπότασης διετέλεσε για αρκετά χρόνια στέλεχος της διοίκησης του Παναθηναϊκού. Για πρώτη φορά εμφανίζεται σε Διοικητικό Συμβούλιο το 1924 και ήταν μέχρι το 1926, έτος που ιδρύθηκε το τμήμα οπλομαχίας του Ομίλου.
Το 1927 εμφανίζεται να επαναδραστηριοποιείται ο αδερφός του Πέτρος Μπότασης καθώς ήταν στη διοίκηση του Συλλόγου και αναφέρεται και παρουσία του στον ετήσιο χορό του Συλλόγου.
Επιπλέον κοντά στον Παναθηναϊκό είχαν φέρει και τον ξάδερφο τους Νικόλαο Μπόταση ο οποίος ήταν παρόντας στον χορό του «τριφυλλιού» το 1927 και διετέλεσε ναύαρχος του Πολεμικού Ναυτικού, διπλωμάτης και υπουργός Ναυτικών
Ο Κώστας Μπότασης υπήρξε και πάλι μέλος της διοίκησης το 1940 πριν τον πόλεμο από το πόστο του συμβούλου ενώ υπήρξε πάντα δίπλα στον Σύλλογο και είναι χαρακτηριστικό ότι συμμετείχε στον εορτασμό των 50 χρόνων του Παναθηναϊκού!
Ήταν υψηλόβαθμος αξιωματικός του ελληνικού στρατού. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου αγωνίστηκε στην πρώτη γραμμή του Μετώπου ως Συνταγματάρχης του Πυροβολικού.
Τέλος, ο Πέτρος Μπότασης διατέλεσε δήμαρχος Σπετσών το 1944.
