Ο Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος παρουσιάζει τις ζωές όλων των ανθρώπων που υπηρέτησαν το «τριφύλλι» από διαφορετικά σημεία εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων.
Το επίθετο Καλαφάτης έχει τη δική του βαρύνουσα σημασία στην ιστορία του Παναθηναϊκού και εκτός από τη σχετικά γνωστή προσφορά του Γιώργου στον σύλλογο, σπουδαία ήταν και η συνεισφορά του κατά δύο χρόνια μεγαλύτερου αδερφού του Αλέξανδρου.
Ο Παναθηναϊκός Α.Ο. ρίχνει… φως σήμερα στη σχετικά άγνωστη ζωή του …a συνιδρυτή των «πράσινων» όπου ήταν μια πολυσύνθετη προσωπικότητα με πολλά ταλέντα σε διαφορετικούς τομείς καθώς και φοβερή μεθοδικότητα στη διαχείριση καταστάσεων.
Ο Αλέξανδρος ήταν ο πρώτος γιος του Διονύση και της Μαρίας με καταγωγή από τα Διλινάτα της Κεφαλονιάς , ενώ γεννήθηκε και μεγάλωσε στην περιοχή των Εξαρχείων. Ήρθε στη ζωή το 1888 και από πολύ μικρός έδειξε την κλήση του προς τον αθλητισμό. Γράφτηκε στον Εθνικό Γ.Σ. και λίγο αργότερα τον ακολούθησε εκεί, ο μικρότερος αδερφός του Γιώργος.
Το πρώτο πρωτάθλημα , η Εθνική και το Πανεπιστήμιο
Αμφότεροι έδειξαν την έφεση τους προς τα σπορ του κλασσικού αθλητισμού ωστόσο παράλληλα ήταν από τους πρώτους που μυήθηκαν τα μυστικά του ποδοσφαίρου από τον Παναγή Βρυώνη. Οι Καλαφάτηδες ήταν μέλη της πρώτης ομάδας ποδοσφαίρου του Εθνικού Γ.Σ. ωστόσο ο Αλέξανδρος ήταν αυτός που είχε θέση βασικού και αγωνιζόταν στον χώρο της μεσαίας γραμμής. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Εθνικός αναδείχτηκε πρωταθλητής εκείνη την σεζόν 1905-06
Επιπλέον ο Αλέξανδρος Καλαφάτης ήταν στέλεχος και στην πρώτη …υποτυπώδη Εθνική ομάδα (ουσιαστικά ο Εθνικός Γ.Σ.) που συμμετείχε στους μεσοολυμπιακούς αγώνες του 1906. Ο πρώτος αγώνας ήταν απέναντι στην ομάδα της Θεσσαλονίκης (ουσιαστικά ο Όμιλος Φιλόμουσων) όπου νίκησε η …αθηναϊκή με 5-0.
Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι οι αθλητικές επιτυχίες του… συνιδρυτή του Παναθηναϊκού παίρνουν μεγαλύτερη αξία , καθώς φοιτούσε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ως χημικός. Μάλιστα σε μικρή ηλικία (1910) είχε βρει ένα φάρμακο κατά της τριχόπτωσης, γεγονός που μόνο… σύνηθες δεν ήταν για εκείνη την εποχή.
Φεύγει για Πανελλήνιο και…Ίφιτο Καίρου
Στις 3 Σεπτεμβρίου 1906 ο Αλέξανδρος Καλαφάτης παίρνει την απόφαση να αποχωρήσει από τον Εθνικό Γ.Σ. και την απόφαση του αδερφού του ακολουθεί και ο Γιώργος. Τα δύο αδέρφια είχαν κάνει γνωστά στους αθλητικούς κύκλους της εποχής και περίπου δύο εβδομάδες αργότερα τους εντάσσει στο έμψυχο δυναμικό του ο Πανελλήνιος.
Επρόκειτο για μια σεζόν την οποία δεν προλαβαίνει να ολοκληρώσει ο Αλέξανδρος καθώς αφιερώνει πολύ χρόνο στα μαθήματα και τον Μάρτιο του 1907 ήταν ήδη στο Κάιρο προκειμένου να συνεχίσει τις σπουδές του ως χημικός μηχανικός. Ακόμα και στη ξενιτιά όμως το μικρόβιο του αθλητισμού δεν λέει να τον αφήσει και απάντησε θετικά στους ανθρώπους του Ίφιτου Καϊρου όταν του ζήτησαν να πάρει μεταγραφή εκεί.
Ώρα… Παναθηναϊκού!
Κατά την διάρκεια της φοίτησης του στην Αίγυπτο είχε συνεχή επαφή με τον αδερφό του , ο οποίος ήδη είχε κάνει μεγάλα και σημαντικά βήματα στην ποδοσφαίριση και ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα στην Ελλάδα εκείνη την εποχή.
Τέλη του 1907 ο ταλαντούχος χημικός επέστρεψε στην Αθήνα και ο αδερφός του είχε να του εκμυστηρευτεί ένα σπουδαίο μυστικό. Την ίδρυση ενός νέου ποδοσφαιρικού συλλόγου, όπου θα ήταν πρότυπο, όλοι θα παραμιλούσαν και θα κάλυπτε ολόκληρη την Αθήνα. Η ανταπόκριση του Αλέξανδρου ήταν άμεση και εξίσου ενθουσιώδης και ο Γιώργος βρήκε θερμή «υποδοχή» στην ιδέα του στον πρώτο άνθρωπο που το είπε.
Τα δύο αδέρφια δούλευαν για πολύ καιρό τη «γέννηση» του νέου συλλόγου και χαρακτηριστική είναι η περιγραφή του Λουκά Πανουργιά το 1955 όπου έλεγε «Ο Αλέξανδρος και ο Γιώργος Καλαφάτης ζούσαν τις μέρες και τις νύχτες τους με μια μονάχα σκέψη. Ήθελαν να ιδρύσουν τον δικό τους ξεχωριστό σύλλογο και οι νεανικές τους ψυχές βασανίζονταν από τον φόβο να μην είναι σαν τους άλλους».
Στα τέλη του 1907 οι Καλαφάτηδες μίλησαν με θέρμη και αγάπη για το δημιούργημα τους και η γέννηση του Παναθηναϊκού έγινε δεκτή με ζητωκραυγές από τους συγκεντρωμένους.
Ο πρώτος παίκτης-πρόεδρος και τα πρώτα… αδέρφια!
Εν συνεχεία ο Αλέξανδρος Καλαφάτης ορίστηκε πρόεδρος της ομάδας και φυσικά ήταν ο πρώτος στην ιστορία του συλλόγου. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι εκτός από τα προεδρικά του καθήκοντα αγωνιζόταν φυσικά και στην ομάδα και κατά συνέπεια έγινε ο πρώτος παίκτης-πρόεδρος στο ελληνικό ποδόσφαιρο, κάτι που έγινε για μία και μοναδική φορά στην ιστορία του «τριφυλλιού» .
Επιπλέον οι Καλαφάτηδες ήταν τα πρώτα αδέρφια που αγωνίστηκαν στον «σύλλογο μεγάλο» και τους ακολούθησαν πολλοί γενεαλογικοί δεσμοί.
«Η ομάδα των Καλαφάτηδων…»
Γρήγορα ο Παναθηναϊκός έγινε γνωστός σε ολόκληρη την πρωτεύουσα και η φήμη των δύο αδερφών είχε εξαπλωθεί όπου ο κόσμος ανέφερε τον σύλλογο ως «ομάδα των Καλαφάτηδων» για πολλά χρόνια. Άλλο ένα δείγμα για το πόσο σημαντική προσωπικότητα ήταν ο αδερφός του Γιώργου Καλαφάτη.
Παρά το γεγονός ότι είχε αυξημένες υποχρεώσεις ως πρόεδρος , εντούτοις συνέχιζε να προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες του στον χώρο της μεσαίας γραμμής και είχε δύο σίγουρα καταγεγραμμένες συμμετοχές. Μάλιστα ήταν παρόντας στο πρώτο οικογενειακό διπλό όπου αγωνίστηκε με την ομάδα των αναπληρωματικών ώστε να την ενισχύσει. Επιπλέον ο Τύπος της εποχής τον αναφέρει ως βασικό σε αρκετά ματς των «πράσινων» και τις περισσότερες φορές αγωνιζόταν ως μέσος.
Καλοσώρισε Μαρινάκη στον θώκο
Ο Αλέξανδρος Καλαφάτης δεν ενδιαφερόταν σε καμία περίπτωση να κρατήσει με …κάθε τρόπο την καρέκλα του προέδρου καθώς ο σκοπός του ήταν να βοηθάει ουσιαστικά τον σύλλογο. Για αυτό και όταν ο ισχυρός οικονομικός παράγοντας Μαρίνος Μαρινάκης ζήτησε την προεδρία του την έδωσε με χαρά , αφού θα είχε περισσότερο χρόνο και ο ίδιος για τις σπουδές του.
Η συνέχεια της συνεργασίας των δύο αδερφών όμως με τον συγκεκριμένο παράγοντα δεν ήταν η καλύτερη δυνατή και τον Δεκέμβρη του 1909 ο Αλέξανδρος ακολούθησε τον Γιώργο στην απόσπαση από την ομάδα, ιδρύοντας τον Π.Π.Ο.
Βασικός παράγοντας στη διοίκηση…
Σε σύντομο χρονικό διάστημα οι Καλαφάτηδες είχαν πάλι τον πρώτο λόγο στον σύλλογο και ο Αλέξανδρος ήταν εκ των βασικών παραγόντων. Μάλιστα ο πράσινος..επιστήμονας κατείχε από το 1910 το πόστο του ταμία επί προεδρίας Ευθύμη Χρύση και στις γενικές συνελεύσεις έπαιρνε τον λόγο για να αναφερθεί κυρίως για τα οικονομικά ζητήματα.
Το 1911 ήταν μέλος του ΔΣ και ήταν ο αρχηγός της πενταμελούς επιτροπής που ζήτησε να γίνονται οι αγώνες της ομάδας στο Ποδηλατοδρόμιο. Ακόμα τον Νοέμβριο του 1912 ο Αλέξανδρος ήταν στη τριμελή επιτροπή διοίκησης του συλλόγου προκειμένου να τον βγάλει από το δύσκολο οικονομικό τέλμα.
Ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στις τάξεις του συλλόγου και είναι χαρακτηριστικό ότι στις εκλογές του Μαρτίου του 1914 ήταν τρίτος στους ψήφους ενώ στις εκλογές του Ιανουαρίου του 1915 ήταν πρώτος στη ψηφοφορία μαζί με τον αδερφό του Γιώργο. Στις 10 Ιανουαρίου 1916 ο Αλέξανδρος ορίζεται και πάλι ταμίας του Παναθηναϊκού.
«Δεμένοι» μέχρι το τέλος…
Ο Αλέξανδρος είχε μια ξεχωριστή σχέση με τον αδερφό του Γιώργο ενώ προστάτευαν πάντα και τις αδερφές τους. Φρόντιζαν πάντα όλα τα μέλη της οικογένειας τους και ο ένας με τον άλλον είχαν απίστευτη αλληλεγγύη σε όλα τα ζητήματα. Οι διαφωνίες τους ήταν πάντα …γόνιμες αναφορικά με τον Παναθηναϊκό και πάντα έβρισκαν την καλύτερη λύση. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα δύο αδέρφια ανήκαν σε διαφορετικούς πολιτικούς χώρους καθώς ο Γιώργος ήταν με τους Φιλελέυθερους και ο Αλέξανδρος με τους βασιλικούς ωστόσο ουδέποτε κλόνισε τη σχέση τους αυτή η διαφορά.
Στις 20 Ιουνίου 1928 ο Αλέξανδρος έφυγε από την ζωή και ολόκληρη η οικογένεια του Παναθηναϊκού τον αποχαιρετά από το σπίτι του στην οδό Αραχώβης 40.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του «τριφυλλιού» ανέφερε «Επι τη οδυνηρά αγγελία του θανάτου του εκ των ιδρυτών και πρωταθλητών του Ομίλου, Αλέξανδρου Δ.Καλαφάτη , καλούνται άπαντες οι αθληταί και τα μέλη του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου, όπως παρευρεθώσιν εις τον Ιερόν Ναόν του Α΄ Νεκροταφείου σήμερον Τετάρτην και ώρα 11 π.μ. όπως απονείμωσιν αυτώ τον ύστατον συναδελφικόν ασπασμόν. Ο γεν. γραμματεύς Μιχάλης Παπάζογλου ».
Τα δύο αδέρφια ήταν πάντα μαζί και στη ζωή και στον θάνατο, καθώς «σκεπάστηκαν» στον ίδιο τάφο…
