Λίγες ημέρες πριν φύγει από τη ζωή ο «αιώνια πιστός» και άλλοτε ποδοσφαιριστής στις ακαδημίες του «τριφυλλιού» Λευτέρης Μητροφάνης, φόρεσε για μια τελευταία φορά την πράσινη φανέλα στο… μυαλό του και έδωσε μια μοναδική παράσταση.
Ο Αμπελοκηπιώτης φίλαθλος του Συλλόγου είχε υποστεί ισχαιμικό εγκεφαλικό εκτεταμένο τον Δεκέμβριο με μικτή αφασία που είχε ως αποτέλεσμα να του επηρεάσει καθοριστικά τον λόγο και την αντίληψή του.
Με τη βοήθεια λογοθεραπευτή βελτίωσε μερικώς τον λόγο του στο επόμενο δίμηνο, χωρίς ωστόσο να μπορέσει να τον σταθεροποιήσει, και τις περισσότερες φορές δεν μπορούσε να συνδέσει τη σωστή λέξη ή το σωστό όνομα με πράγματα ή πρόσωπα.
Βέβαια όταν η κουβέντα πήγε στον Παναθηναϊκό το σκηνικό άλλαξε εντελώς, αφού πλέον έπαιζε στο….γήπεδο του και έπαιξε τον τελευταίο του αγώνα με τους …λεβέντες της καρδιάς του.
Η σύγχυση μετατράπηκε σε σκέψη δομημένη, τα λόγια έμπαιναν σε σειρά και έκανε ένα τελευταίο τσεκάρισμα στους «γνωστούς άσους» που τον στιγμάτισαν.
Αναγνώρισε τους περισσότερους και κάποιους από αυτούς με το μικρό τους όνομα, εν αντιθέσει με την κατάσταση του, καθώς λίγα λεπτά πριν δεν μπορούσε να συνδέσει εύκολα σωστές λέξεις με πράγματα όπως π.χ. η πόρτα, και το παράθυρο, ενώ μπέρδευε ακόμα και καθημερινά του πρόσωπα.
Αυτός είναι ο Παναθηναϊκός και αυτό είναι το ρίζωμα που έχει μέσα στον κόσμο του και τα βιώματα αυτά είναι…χαραγμένα βαθιά στην καρδιά.
Μπορεί λοιπόν να μπερδέψουμε, να ξεχάσουμε και να λησμονήσουμε βασικές έννοιες της καθημερινότητας, όμως ο Βουτσαράς, ο Λινοξυλάκης, ο Νεμπίδης και οι μετέπειτα άσοι….θα είναι πάντα έτοιμοι να παίξουν στο ματς της ζωής μας.
Καλό ταξίδι κυρ Λευτέρη στο πράσινο σύμπαν…
